Φαρμακευτικές ιδιότητες
Η αλόη έχει ιδιότητες αρωματικές, τονωτικές, ορεκτικές και χωνευτικές σε μικρή δόση ενώ σε μεγαλύτερες δόσεις καθαρτικές και σε εξωτερική χρήση επουλωτικές.
Η ρητίνη της αλόης από κάποιες ποικιλίες είναι αρωματική και λαμβάνεται με κέντρισμα του φυτού. Είναι πικρή στη γεύση, τονωτική και καθαρτική.
Η αλόη η γνήσια παράγει δυο φαρμακευτικά προϊόντα. Ο κίτρινος πικρός χυμός που βγαίνει όταν κόβουμε τα φύλλα χρησιμοποιείται, αφού ξεραθεί, ως καθαρτικό.
Ο λαός χρησιμοποιεί την αλόη για την περιποίηση εγκαυμάτων της επιδερμίδας από φωτιά ή ηλιοθεραπεία, καθώς και για τα εξανθήματα, τα τσιμπήματα από τίς μέλισσες και από άλλα έντομα, τα κοψίματα και τα τσιμπήματα από τίς μέδουσες της θάλασσας. Ταυτόχρονα έχει αντιμυκητική, αντιβιοτική και αντιφλεγμονώδη δράση. Στις τροπικές χώρες το φυτό βρίσκεται σε κάθε σπίτι στο περβάζι του παραθύρου της κουζίνας, πρόχειρο για κάθε ανάγκη και γενικά αποκαλείται φυτό για καψίματα. Κόβουμε ένα φύλλο ώριμο από το φυτό το ξεφλουδίζουμε για να βγει η ζελατίνη και τη βάζουμε πάνω στο κάψιμο.
Το 1930 και 1940 οι Αμερικάνοι γιατροί ανακάλυψαν ότι η ζελατίνη της αλόης μπορούσε να θεραπεύσει τα καψίματα πού προκαλούσαν οι ακτίνες Χ. Από τότε άρχισε και η μεγάλη ζήτηση του φυτού.
Εκτός απο τη φαρμακευτική σήμερα είναι εκτεταμένη και η χρήση της αλόης στη βιομηχανία καλλυντικών για τις τονωτικές και μαλακτικές ιδιότητές της στο δέρμα.